top of page
im ewig Chäs -
00:0000:00
Käsekeller_edited_edited.jpg

«Aute, wie lang hei die no? Dc. Ah, huere schiss Chäs, Mann. Die si sicher no mit da däm aute Siech am schnurre. Hey, nei. Dä isch doch eifach nume druffe. «Ja, wiisch, bi üs isch das no ächts Chäserhandwärch. Jedi Chue wird täglech massiert. U d Miuch. Jäää, muesch mau probiere dert.» Wie haute die ds so lang us?

 

 

Hoffentlech chöme sie gly, de chöi mr när schiebe. Ke Bock meh. Wo bini hie eigentlech? Aha. «Der grösste Käsekeller der Schweiz» Huere chaut. Shit, aber scheisse viu Chäs.

 

Aber wart schnäu. Die linggs gseh ja glich us wie die rächts. Aute. Die trickse huere. Die wei doch nume d Lüt verarsche. Labere sie öppis vo wäge: «Der grösste Käsekeller der Schweiz» u när spiegle sie eifach ihri Chäse, ds es so usgseht aus wäres viu meh. Was für Seck. Weiss äch ds süsch no öpper? Oder ischs e grossi Chäsverschwörig? Nei, höre. Ds sie nume so es paar Puure, wo z Gfüeu hei. Aber die angere, die mit em zwöitgrösste Chäschäuer, die würde sicher hert Auge mache, we sie ds wüsste.

 

Aber lug itz. Dsch würklech so. Links, rächts aues glich. Sogar obe u unge. Ja, eigentlech gar nid schlächt vo dene Bastarde. Aber wie geit ds mit dene Spiegle? I cha ja glich jede alänge. Oh d Wang davore, de müesst ja die oh genau glich… wie… die… woni… bi…

 

Wo isch itz die Tür häre?»

Im ewige Chäs

bottom of page