Dr Auktionator het glöggelet u d Lüt hei nume no gchüschelet. Hüt Namitag chäme no es paar ganz bsungers schöni Stück unger e Hammer, het er verkündet.
Zum Bispiu dä Pott mit de Frücht, het e unschiinbare Maa im Publikum dänkt. Er het ne guet kennt.
Zum Bispiu ds Manndli obe druffe mit dr Tube im Arm. Aus Ching het er sech geng gwünscht, ds d Tube furt flügt u ihn mitnimmt, ds er dr Miuchriis vor Tante nüm muess ässe.
Öppe zur gliche Zyt het er usegfunge, ds me es Ruusche ghört, we me ds Ohr ganz nöch ad Schale het. D Tante het ihm de erklärt, ds ds wäg de Frücht sig. Ds Ruusche chömm drum vo au däm Wasser, wos brucht heig für au die Frücht lah z wachse.
Wo ner de het usegfunge gha, ds ihm Tante Seich het agäh, het er sech de wieder meh für d Tube afah interessiere. Eigentlech hätt er gärn e Tukan aus Huustier gha oder zmingst e Papagei oder äbe e Tube. Aber aus wos het gä, isch e längwiligi, depressivi Meersou gsi.
Z letscht Mau, wo ner d Schale richtig agluegt het, isch denn gsi, woner mit em Phippu zerscht mau dinne het kiffet. D Fischermätteli Hood Gang het öppis dervo gsunge, ds mr aui im ne Fruchtturm inne läbe u de hei die zwe im Flash inne haut die Schale studiert. Ds se dr Phippu när aus Äschebächer het missbrucht, isch zersch no lustig gsi, bim Putze när aber weniger.
Ds Glöggele vom Auktionator het ne de us sine Gedanke ghout. No drü Nummero bis dr Pott chunnt. Er aber het gnue gseh u ghört gha. Er isch ufgstange u gange. Söue angeri Lüt ihri Erinnerige mit dene Sache mache.