DR TRAINER
​
I bi Trainer vo Bruef. Nid Fitnesstrainer, Kondtionstrainer oder Ischhockeytrainer, nei, eifach Trainer. Nid meh und nid weniger. Wüu im Auttag gits gnue Beschäftigungsfäuder für mi. Gsehni zum Bispiu e Frou, wo mit eme Chinderwage uf e Zug muess seckle, drücki mini Winston us u füüre se ah, ds sie dä Zug oh ja verwütscht. „Häi, häi, häi“, rüefi de aube während däm i näbere zue seckle u i d Häng chlatsche. Aber wie sechs ghört, hiufi nid aktiv, sondern nume passiv. Frei nach em aute Trainersprichwort: Hiuf passiv u du hiusch dr säuber, hiuf aktiv u dir wird gly ghoufe. Aber d Houptsach isch ja, ds mini Schützlinge ihres Ziu erreiche.
Letschti Mau, bini are Bousteu verbi glüffe u da hets mi tüecht, die cheibe bruche e rächte Schutt ids Füdle. Haubi eufi isch es gsi – nid mau bsungers warm – u glich isch meh aus d Heufti vo dene fuule Donnere im Schatte am plättere gsii. Nume drei vo dene Type hei würklech gschaffet. Zwe si obe uf em Grüscht irgendöppis am fuschte gsi u dr Dritt het öppis am ne Stoubsuger umegfuerwärchet. Zersch hani ja nüt wöue säge, he ja, sech überau imische het oh ke Wärt. Aber de isch mr es „Allez, Giele“ usegrütscht u es isch los gange. Die drei uf em Grüscht hei zue mr abe gluegt, glächlet u bim bügle e Zagge zuegleit. Oh die guet 10 Plätteriböck ungefür im Schatte hei mi agluegt u de erschte het mis wiud entschlossne Gsicht äuä dermasse imponiert, dass sie ufgumpet si u sech oh a d Büez hei gmacht. Gly isch nume no eine ghocket. Aui chasch nie motiviere, ds isch eifach so. Aber dr ganz Räschte het gchrampfet aus giebs nüt Schöners. Wie ds Rumpustiuzli bini um se ume gumpet ha se agfüüret, ne Tipps gäh u se zu höchschtleitige pushet. „Mou, ds chasch sicher no gneuer, i gloube ah di“, u scho het dä Bär vom ne Maa d Linie woner grad zeichnet het usgummelet u zwe Millimeter links nöi agsetzt. „Lue, äine dert brucht no Hiuf“, hani e Lehrling atribe u im Loufschritt isch dä Büebu a d Arbeit. U so isch es wyter gange. Bis am Mittag hani ällei äuä meh gschwitzt aus au die Bouarbeiter zäme, obwohu i ke Hammer u ke Ängländer je ir Hang ha gha. I hane e Guete gwünscht u bi wyter. No bis abe zur Chiuche hani se ghört hinger mir nacheholeie u mi fiire, ds i se derewää motiviert ha. Ds längt mir aus Dank, meh wotti gar ni.
Während däm i so vor mi häre studiert ha, wäm me am ne Mittag Mitti Mai chönnt e chli Füür ungerem Füdle mache, bini plötzlech vorem Migros gstange. Genau, ds isch es. Lüt, wo übere Mittag göh gah ichoufe heis geng pressant u si sicher froh um ne Motivator. Gly drufabe hani e jungi Frou gseh, wo chli verlore zwüsch em Brot isch gstange. Öb sie muess pressiere, ha se gfragt. „Ja, im Grund gno scho, aber sie wüssi nid wo mit ihrere Liste afah.“ Subito isch die Liste i mire Hang gsi u mir si i eim Garacho dür ds Mirgos techlet. „Büttusuppe, dert hinger!“ hani re zuegheepet, während däm i mit em Ichoufswägeli d Kurve um nes Grosi chli äng ha gschnitte u die gueti Frou ds Glichgwycht het verlore. Aber gäu, für grossi Leistige bruchts oh grossi Opfer; u ds isch ja nume es chlises. „Minerauwasser“, hani vom Zettu abgläse u mi Schützling, isch i ne Näbegang abtoucht. Mit Schwung hani no es Päckli Soft Cakes i ds Wägeli gschlängget u de hets ufs Mau gchlopfet. D Frou Zimmermaa het nume gseit: „Brot u Chäs für e Herr Boumgartner“ u de het sie d Tür vor Gummizäue ume bschlosse.